رئیس سازمان نهضت سوادآموزی گفت: باید کیفیت آموزش را بالا ببریم تا بازگشت به بی سوادی کاهش پیدا کند. دوره تحکیم بی سوادی طراحی شده است و از سال 94 طرح خواندن با خانواده به اجرا در خواهد آمد. به گزارش مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش به نقل از پانا، علی باقرزاده ، درباره رجعت به بی سوادی گفت: رجعت به بی سوادی از پدیده های نامبارک برنامه های سواد آموزی است و اگر فرد با سواد شده به صورت مداوم تمرین و تکرار نداشته باشد ممکن است به بی سوادی رجعت کند. باقرزاده بیان کرد: در سال های 80 تا 90، 50 درصد از افراد آموزش دیده به بی سوادی برگشتند. باید مکانیسم آموزش تغییر پیدا کند. رئیس سازمان نهضت سوادآموزی گفت: باید کیفیت آموزش را بالا ببریم تا بازگشت به بی سوادی کاهش پیدا کند. دوره تحکیم بی سوادی طراحی شده است و از سال 94 طرح خواندن با خانواده به اجرا در خواهد آمد. وی گفت: اکنون هیچ آموزشیاری برای آموزش نداریم و به دنبال جذب نیرو نیز نیستیم. آزمون استخدامی آموزش و پرورش برای مربیان پیش دبستانی خواهد بود. معاون وزیر آموزش و پرورش بیان کرد: سیاست واگذاری فعالیت سوادآموزی به بخش غیردولتی، بیش از 30 هزار فرصت شغلی ایجاد کرد. باقرزاده اشاره کرد: به صورت هوشمند با سوادآموزان ارتباط برقرار خواهیم کرد. با توجه به زیرساخت های مطلوب مخابراتی در کشور و ضریب نفوذ بالای تلفن همراه، استفاده از تبلت و گوشی همراه برای مقاصد آموزشی در اولویت کاری سازمان سوادآموزی قرار خواهد گرفت.
بسمه تعالی
حضرت علی(ع) فرزند ابوطالب ده سال پیش از بعثت متولد شد ، پدر وی ابوطالب و مادر وی فاطمه دختر اسد بود. حضرت علي (ع) و برادرانش (طالب، عقیل و جعفر) نخستین کسانی هستند که از دو سو (هم از ناحیه پدر و هم از ناحیه مادر) از نسل هاشم پسر عبدمناف هستند.
او در روز جمعه سیزدهم رجب سال سیام عام الفیل مطابق با ۵۹۹ میلادی (ده سال قبل از بعثت محمد) در مکه و بنا بر روایات در مسجد الحرام و داخل کعبه به دنیا آمد.
فاطمه بنت اسد هنگامی که به حضرت علي (ع) حامله بود به طواف خانه خدا اّمد و در آن حال دچار درد زایمان شد. او پروردگار کعبه را به یاری طلبید. ناگهان دیوار کعبه شکافت. وی به درون خانه خدا داخل شد و در اّن جا «علی بن ابی طالب» را به دنیا آورد. تا امروز متولد شدن هیچ فردی در کعبه بجز تولّد حضرت علي (ع) در تاریخ ثبت نشده .
پس از شش سال در اثر قحطی که در مکه اتفاق افتاد بنا به در خواست پیغمبر اکرم (ص) از خانه پدر به خانه پسر عموی خود یعنی پیامبر منتقل گردید و تحت سرپرستی و پرورش مستقیم آن حضرت درآمد. پس از چند سال که پیغمبر اکرم (ص) به موهبت نبوت نایل شد و برای نخستین بار در (غار حرا) وحی آسمانی به وی رسید وقتی که از غار رهسپار شهر و خانه خود شد , شرح حال را فرمود , علی (ع) به آن حضرت ایمان آورد و باز در مجلسی که پیغمبر اکرم (ص) خویشاوندان نزدیک خود را جمع و به دین خود دعوت نموده فرمود:
((نخستین کسی که از شما دعوت مرا بپذیرد خلیفه و وصیه و وزیر من خواهد بود , تنها کسی که از جای خود بلند شد و ایمان آورد علی (ع) بود و پیغمبر اکرم (ص) ایمان او را پذیرفت و وعده های خود را درباره اش امضا نمود و از این روی علی (ع) نخستین کسی است در اسلام که ایمان آورد و نخستین کسی که هرگز غیر خدای یگانه را نپرستید)).
علی (ع) پیوسته ملازم پیغمبر (ص) بود تا آن حضرت از مکه به مدینه هجرت نمود و در شب هجرت نیز که کفار خانه آن حضرت را محاصره کرده بودند و تصمیم داشتند آخر شب به خانه ریخته و آن حضرت را در بستر خواب قطعه قطعه نمایند , علی (ع) در بستر پیغمبر اکرم (ص) خوابیده و آن حضرت از خانه بیرون آمده رهسپار مدینه گردید و پس از آن حضرت مطابق وصیتی که کرده بود , امانتهای مردم را به صاحبانش رد کرده , مادر خود و دختر پیغمبر را با دو زن دیگر برداشته به مدینه حرکت نمود.
در مدینه نیز ملازم پیغمبر اکرم (ص) بود و آن حضرت در هیچ خلوت و جلوتی علی را کنار نزد و یگانه دختر محبوب خود فاطمه را به وی تزویج نمود و در موقعی که میان اصحاب خود عقد اخوت می بست او را برادر خود قرار داد.
علی در همه جنگها که پیغمبر اکرم شرکت فرموده بود حاضر شد جز جنگ تبوک که آن حضرت او را در مدینه به جای خود نشانیده بود و در هیچ جنگی پای به عقب نگذاشت و از هیچ حریفی روی نگردانید و در هیچ امری مخالفت پیامبر (ص) را نکرد چنانچه آن حضرت فرمود:
((هرگز علی از حق و حق از علی جدا نمی شود)).
علی (ع) در روز رحلت پیامبر اکرم 33 سال داشت و با اینکه در همه فضایل دینی سرآمد و در میان اصحاب پیغمبر ممتاز بود به عنوان اینکه او جوان است و مردم به واسطه خون های که در جنگها پیشاپیش پیامبر اکرم (ص) ریخته با وی دشمنند از خلافت کنارش زدند و به این ترتیب دست آن حضرت از شئونات عمومی به کلی قطع شد وی نیز گوشه خانه را گرفته به تربیت افراد پرداخت و 25 سال که زمان سه خلیفه پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) بود گذرانیده و پس از کشته شدن خلیفه سوم مردم با آن حضرت بیعت نموده و به خلافت برگزیدند.
آن حضرت در خلافت خود که تقریبا 4 سال و 9 ماه طول کشید سیرت پیامبر اکرم (ص) را داشت و به خلافت خود صورت نهضت و انقلاب داده به اصلاحات پرداخت و البته این اصلاحات به ضرر برخی از سودجویان تمام می شد و از این رود عده ای از صحابه که پیشاپیش آنها عایشه , طلحه , زبیر و معاویه بودند خون خلیفه سوم را دستاویز قرار داده سر به مخالفت برافراشتند و بنای شورش و آشوب گری گذاشتند.
آن حضرت برای خوابانیدن فتنه جنگی با عایشه و طلحه و زبیر در نزدیکی بصره کرد که به جنگ جمل معروف است و جنگی با معاویه در مرز عراق و شام کرد که به جنگ صفین معروف است و یک سال و نیم ادامه داشت و نیز جنگی با خوارج در نهروان کرد و به جنگ نهروان معروف است . به این ترتیب در ایام خلافت خود بیشتر مساعی آن حضرت صرف رفع اختلافات داخلی بود و پس از گذشت زمان کوتاه سحر روز نوزدهم ماه رمضان سال چهلم هجری در مسجد کوفه در سر نماز به دست ابن ملجم ملعون که از خوارج بود ضربتی خورده و در شب بیست و یکم همان ماه به شهادت رسید.
اقوال ديگر در ولادت آن حضرت چنين است: 17 ماه رمضان، 15 ماه رمضان و آخر ذي القعده. به قولي هم در 13 رجب ولادت آن حضرت واقع شده است.
پدر بزرگوار آن حضرت امام رضا(ع) و مادر آن حضرت جناب سبيکه يا دره است که حضرت رضا(ع) نام ايشان را "خيزران" نهادند.
نام آن حضرت محمد و کنيه ايشان ابوجعفر و مشهورترين القاب آن حضرت تقي و جواد است. حضرت رضا(ع) آن حضرت را با کنيه ياد مي کردند و مي فرمودند: "أبوجعفر به من نامه نوشته است" و نامه هايي که از آن حضرت مي رسيد در نهايت جلالت و زيبايي بود و هنگامي که امام(ع) مي خواستند نامه براي امام جواد(ع) بنويسند آن حضرت را به بزرگي و احترام مورد خطاب قرار مي دادند.
يک روز در ايام کودکي حضرت جواد(ع) آن حضرت را نزد پدر بزرگوارش امام رضا(ع) آوردند. آن حضرت فرمودند: "اين مولودي است که براي شيعه مبارکتر از او بدنيا نيامده است"، چرا که چهل سال و چند ماه از سن مبارک امام رضا(ع) گذشته بود و آن حضرت هنوز اولادي نداشتند و برخي از شيعيان در امر امامت نگران بودند، هنگاميکه خداوند جواد الأئمه(ع) را به مولايمان حضرت رضا(ع) داد نگراني و شک و ترديد مردم بر طرف شد.
آن حضرت شش فرزند داشت: أبوالحسن حضرت هادي(ع)، أبوطالب جناب زيد، أبوجعفر جناب موسي مبرقع، حکيمه خاتون، خديجه خاتون، أم کلثوم.
رئیس سازمان نهضت سوادآموزی گفت: به هر دانش آموزی که پدر یا مادر بی سواد خود را با سواد کند مبلغ ۷۰۰ هزار تومان بدون واسطه اهدا میشود.
به گزارش افکارنیوز، مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزشوپرورش علی باقرزاده در حاشیه بازدید از مدارس شهرستان های جنوبی استان کرمان گفت: وابستگی زیادی بین سواد تحصیلی جامعه و عناصر سواد وجود دارد و خانوادههایی که با سواد هستند فرزندان موفقتری دارند.
رئیس سازمان نهضت سوادآموزی با اشاره به اینکه توسعه انسانی شامل سه شاخص رفاه، سلامت و سواد و آموزش است،گفت: شاخصهای فردی و رفاهی دائماً در حال تغییر است ولی شاخص آموزش ثابت است.
وی اظهار کرد: دنیا بیسوادی را با سه ویژگی آسیب دیدگی و آسیبپذیر و آسیبرسان میشناسد که امیدواریم همه در کنار هم بیسوادی را ریشهکن کنیم.
باقرزاده در سفر به جنوب استان کرمان در شورای پشتیبای سواد آموزی شهرستان های قلعه گنج و منوجان شرکت کرد.
رئیس سازمان نهضت سواد آموزی از تعدادی از مدارس شهرستانهای جنوبی از جمله مدرسه دخترانه حکمتیه شهرستان قلعه گنج و دبیرستان دخترانه کوثر منوجان بازدید کرد و از نزدیک با دانش آموزان این مدارس به گفتگو پرداخت.
وی در فضای صمیمی به دانش آموزان گفت:ما در کنار آموزش مهارتهای خواندن و نوشتن به سواد آموزان باید روش تغذیه صحیح و زندگی سالم را نیز بیاموزیم و به سوی ابعاد دیگری از سواد و توانمند سازی آموزش گیرندگان حرکت کنیم.
ای نجل جواد، ابن رضا، حضرت هادی |
بگرفته حسن بر تو عزا حضرت هادی |
یک عمر ستم دیـده ز جور «متوکل» |
در آینه صبح و مسا حضرت هـادی |
دل سوخته از طعنه و از زخم زبانها |
خونین جگر از زهر جفا حضرت هادی |
بردند همان شب که سوی بـزم شرابت |
چون از تو نکردند حیا حضرت هادی |
افسوس که کشتند تـو را از ره بیـداد |
بی جرم و گنه، قوم دغا حضرت هادی |
افسوس، به جور از حرم مادر و جدت |
گشتی تو غریبانه جدا حضرت هادی |
کس از غم ناگفتهات ای یوسف زهرا |
آگاه نشد غیر خـدا حضرت هـادی |
کشتند تو را در دل غربت، به چه جرمی؟ |
ای جان جهانت بـه فدا! حضرت هادی |
بزم می و خون دل و حبسِ ستم و زهر |
حق تو عجب گشت ادا حضرت هادی |
در ماتـم تـو ای خلف پـاک پیمبـر |
شد سامره چون کرب و بلا حضرت هادی |
"میثم" به تو و غربت تو اشک فشاند |
ای کشته بیجرم و خطا حضرت هادی |
"غلامرضا سازگار"
به گزارش روابط عمومی سازمان نهضت سواد آموزی به نقل از مرکز اطلاع رسانی وزارت آموزش و پرورش در این دستورالعمل آمده است: باتوجه به اهمیت مصوبه ی هیئت دولت به عنوان یکی از اقدامات ماندگار دولت تدبیر و امید در زمینه ی سوادآموزی، لازم است ضمن تشریح موضوع در اولین جلسه ی شورای آموزش وپرورش استان و شورای پشتیبانی سوادآموزی، ابعاد مختلف آن به منظور هماری و مشارکت تمام مسئولان دستگاه های عضو تبیین شود.
در بند (2) تصریح شده است، پرداخت هزینه های تشویق سوادآموزانی که در کلاس های سوادآموزی شرکت می نمایند و پرداخت سرانه ی هزینه ی تمام شده به افراد مشمول تبصره ی ذیل بند مذکور به صورت متمرکز از سوی سازمان نهضت سوادآموزی انجام خواهد شد و نحوه ی اجرای آن در سامانه ی سوادآموزی اعمال و راهنمای عمل آموزش به شیوه ی خودآموز از سوی سازمان ابلاغ خواهد شد و پرداخت های مذکور مربوط به فراگیران واجد شرایط دوره ی سوادآموزی است و شامل سوادآموزان دوره های تحکیم و انتقال نمی شود.
در بند دیگری از این دستورالعمل و به منظور تحقق بند (3) مصوبه هیئت وزیران تأکید شده است ؛ ضمن اطلاع رسانی به مسئولان مربوط به راهنمایی و رانندگی ، نیروی انتظامی، کمیته ی امداد امام خمینی (ره) و سازمان بهزیستی ، تمهیدات لازم برای آموزش و بسترسازی برای ایجاد محدودیت به بیسوادان زیر پنجاه سال باقیمانده ی استان از سال 1395 فراهم آید.
براین اساس؛ ضوابط و مقررات آموزشی نیروی انسانی موردنیاز در پست های مدیریت و عوامل اجرایی مرتبط با راه اندازی و فعالیت مراکز یادگیری محلی، دستورالعمل اجرایی نحوه ی حمایت از سازمان های مردم نهاد و مؤسسات غیردولتی مرتبط با کودکان بی سواد در معرض آسیب، نحوه ی سوادآموزی اتباع بی سواد خارجی و شیوه نامه ی ارزیابی عملکرد سالانه سازمان ها، نهادها و اشخاص فعال در امر سوادآموزی متعاقبا از سوی سازمان نهضت سوادآموزی ارسال می شود.
مقام:امام پنجم |
---|
نام مبارک:محمد |
لقب معروف:باقرالعلوم |
کنیه شریف:ابو جعفر |
پدر:امام سجاد علیه السلام |
مادر:فاطمه دختر امام حسن علیه السلام |
تاریخ ولادت:اول رجب سال 57 هجری قمری |
محل ولادت:مدینه |
مدت امامت :19سال |
مدت عمر:57 سال |
تاریخ شهادت:هفتم ذی الحجه سال 114 هجری |
علت شهادت: |
قاتل:هشام بن عبدالملک |
محل دفن:مدینه، بقیع |
امام باقر(ع) ،پنجمين امام معصوم در یکم رجب سال 57 هجرى قمری در شهر مدينه چشم به جهان گشود .
نام آن حضرت «محمد»، کنیه اش «ابو جعفر» و لقبش «باقر العلوم» يعنى «شكافنده ى دانشها»است.
امام باقر (ع) از دو سو- پدر و مادر- نسبت به پيامبر و حضرت على و زهرا عليهم السلام مى رساند، زيرا پدر او امام زين العابدين(ع) فرزند امام حسين(ع)، و مادر او بانوى گرامى فاطمه «ام عبد الله » دختر امام مجتبى(ع) است. بدین سبب آن حضرت را ابن الخیرتین و علوی بین علویین می نامیدند.
دانش امام باقر عليه السلام نيز همانند ديگر امامان از سر چشمه ى وحى بود،آنان آموزگارى نداشتند و در مكتب بشرى درس نخوانده بودند.
در حدیث معروفی پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به جابر بن عبدالله انصاری فرمود :
إنّكَ ستُدرِكُ رجُلاً مِنّي، اسمُه اسْمِي و شَمائلُهُ شَمائلي يَبْقَرُ العِلْمَ بَقْرا .
تو مردى از [ خاندان] مرا درك خواهى كرد كه نامش نام من، و رفتار و كردارش ، رفتار و كردار من است و دانش را تا ژرفايش مى شكافد.
«عبد الله بن عطاء مكى »مى گوید:هرگز دانشمندان را نزد كسى چنان حقير و كوچك نيافتم كه نزد امام باقر عليه السلام؛«حكم بن عتيبه »كه در چشم مردمان جايگاه علمى والايى داشت در پيشگاه امام باقر چونان كودكى در برابر آموزگار بود.
شخصيت آسمانى و شكوه علمى امام باقر (ع) چنان خيره كننده بود كه «جابر بن يزيد جعفى »به هنگام روايت از آن گرامى مى گفت:«وصى اوصياء و وارث علوم انبياء محمد بن على بن الحسين مرا چنين روايت كرد...»
شب به نيمه رسيد و بستگانش دریافتند که او مرده است، بامداد وصى او به مسجد آمد و امام باقر عليه السلام را ديد كه نماز صبح به پايان برده و به مشغول تعقیب است.
عرض كرد:آن مرد شامى از دنیا رفته و خود چنين خواسته كه شما بر او نماز گزاريد.
فرمود:او نمرده است... شتاب مكنيد تا من بيايم.
آنگاه به خانه ى شامى آمد و بر بالين او نشست و او را صدا زد و او پاسخ داد،امام او را نشانيد و پشتش را به ديوار تكيه داد و شربتى طلبيد و به او داد و به بستگانش فرمود غذاهاى سرد به او بدهند و خود بازگشت.
مدتی نگذشت كه شامى شفا يافت و به نزد امام آمد و عرض كرد: «گواهى مى دهم كه تو حجت خدا بر مردمانى»
با خود گفتند: اگر اين كودك از دنيا برود مى ترسيم امام عليه السلام را آن گونه ببينيم كه نمى خواهيم در آن حال باشد. چيزى نگذشت كه صداى شيون اهل خانه بلند شد و فرزند امام عليه السلام از دنيا رفت. آنگاه حضرت نزد آنها آمد در حاليكه چهره او شاد بود و ناراحتى ها قبل از سيماى او بر طرف شده بود.
آنها به امام عليه السلام عرض كردند: فدايت شويم ما ترس آن داشتيم كه با مرگ فرزند حالتى پيدا كنيد كه ما هم بخاطر اندوه شما غمگين شويم.
حضرت به آنها فرمود: ما مى خواهيم كسى را كه دوست داريم بسلامت باشد و ما راحت باشيم اما وقتى امر الهى فرا رسد تسليم اراده خداوند هستيم.
در مكتب امام باقر (ع) شاگردانى نمونه و ممتاز پرورش يافتند از جمله:
1-«ابان بن تغلب »: ابان از شخصيتهاى علمى عصر خود بود و در تفسير،حديث،فقه، قرائت و لغت تسلط بسيارى داشت.والايى دانش ابان چنان بود كه امام باقر (ع) به او فرمود در مسجد مدينه بنشين و براى مردم فتوى بده زيرا دوست دارم مردم چون تويى را در ميان شيعيان ما ببينند.
2-«زراره»: زراره از قرائت و فقه و كلام و شعر و ادب عرب بهره اى گسترده داشت و نشانه هاى فضيلت و ديندارى در او آشكار بود.
3-«محمد بن مسلم »:فقيه اهل بيت و از ياران راستين امام باقر و امام صادق عليهما السلام بود،او اهل کوفه بود و براى بهره گرفتن از دانش بيكران امام باقر (ع) به مدينه آمد و چهار سال در مدينه ماند.
امام باقر العلوم(ع)، هفتم ذيحجه ى سال 114 هجرى قمری در پنجاه و هفت سالگى در زمان ستمگر اموى «هشام بن عبد الملك» مسموم و شهيد شد.